Nanopartikulek eta, kasu honetan, nanozuntzek propietate elektriko, mekaniko eta kimiko berriak dituzte. Ondorioz, nanozuntzak osagai gisara erabilita, materialen ezaugarriak hobe daitezke. Kontuan izan behar da nanozuntzek edo material horiek berek eskala makroan edo tamaina arruntean oso eragin desberdinak dituztela eta, ondorioz, giza osasunarentzat kaltegarri izan litezkeen bestelako ezaugarri toxikologikoak izan ditzaketela.
Berriak direnez, ez dago ikerketa asko nanopartikulen erabilerak giza osasunean izan ditzakeen arriskuen gainean. Hori dela eta, Antolin Taldeak, 2010ean, proiektu bat abiarazi zuen Gaiker-IK4rekin.
Autoen barnealderako piezen hornitzailea da Antolin Taldea, eta ekoizpen-prozesuan erabiltzen dituen materialen propietateak hobetzeko erabiltzen ditu karbonozko nanozuntzak. Haien toxikotasuna aztertu nahi zuen. Ikerketak hiru oinarrizko arlo aztertu ditu:
- Azalaren urratzea eta narriadura, in vitro egindako azterketa birsortutako epidermis batean.
- Begietako narriadura, giza odoleko bi parametroren in vitro azterketatik ateratakoa.
- Gorputzean konposatuek duten mutazio-ahalmena, Amesen testaren bidez neurtua. Test estandarizatu horrek Salmonella bakterioaren hainbat anduiren portaera aztertzen du substantziarekin kontaktuan daudenean; kasu honetan, Antolin Taldeak erabiltzen dituen karbonozko nanozuntzekin kontaktuan egonda. Testak mutakortasun-maila neurtzen du.
Ikerketan ateratako emaitza guztiak negatiboak izan dira, eta, ondorioz, esan liteke Antolin Taldeak erabiltzen dituen karbonozko nanozuntzak ez direla kaltegarriak azalerako ez begietarako, eta ez dutela mutaziorik eragiten entseguetan erabilitako kondizioetan. Orain, in vivo entseguak egin behar dira in vitro lortutako emaitzak baieztatzeko. Etorkizunean, Antolin Taldeak nanozuntzek arnastuta duten toxikotasuna ikertzeko proiektua abiatzeko asmoa du, segurtasun-bermerik handiena eskaintzeko.